‘Vier paar loopschoenen versleten én een mijlpaal bereikt’
Marathon Woman Hilde Dosogne heeft ondertussen één volle maand marathonlopen achter de rug. Het waren 31 dagen vol natte kleren, winterse buien en mentale uitdagingen. Maar ook vol vriendschap, liefde voor de sport en nieuwe running hacks. ‘Ik denk absoluut nog niet aan opgeven’, vertelt Hilde Dosogne, die nu 31 van de 366 geplande marathons heeft afgelegd. ‘Maar ik zal niet liegen: de kou in de maand januari was lastig.’
Hoe blik jij terug op de eerste maand?
Dit project is zo leuk om te doen, maar ook heel zwaar. In januari was er wind, regen én sneeuw. De eerste week geraakte ik zelfs onderkoeld, omdat mijn kleren doorweekt waren. Mezelf omkleden tijdens de marathon zal ik niet snel doen, maar nu leg ik wel altijd een extra regenjas in de container op het parcours. Zo hoef ik niet van het traject af te wijken. Na het lopen trek ik meteen een droge outfit aan en neem ik een warm bad om sneller te recupereren. Ondertussen heb ik al vier blaren op de teller staan, maar daar bestaat een trucje voor. Nu breng ik telkens vaseline aan voordat ik mijn kousen aantrek. Problem solved!
Hoe blijf je jezelf tijdens moeilijke omstandigheden motiveren?
Bijna dagelijks lopen er vrienden, kennissen en sportievelingen met mij mee. Dat is fantastisch! Ik voel dat zij mij oprecht willen steunen. En dat ik hen omgekeerd ook inspireer. Veel mensen vragen tips tijdens het lopen. Hoe kan ik me voorbereiden op de dodentocht? Hoe begin ik aan ultralopen? Heel fijn dat ik hen daarin kan begeleiden. Ik loop op een tempo waarop ik gewoon kan babbelen, dat maakt het extra gezellig. Via sociale media ontvang ik ook vaak berichtjes van mensen die iemand kennen met kanker of die er zelf tegen strijden, die houden mij warm tijdens het lopen. Vooral voor hen blijf ik dit volhouden.
Hoe ziet jouw routine eruit?
In de voormiddag mag ik mij uitleven in mijn job, in de namiddag loop ik marathons. En als het kan, maak ik tussenin tijd voor een dutje! Voordat ik ga lopen, overloop ik mijn checklist met dingen die ik zeker niet mag vergeten. Ik heb altijd een sporthorloge en een reserve bij, want zo registreer ik mijn recordpoging. Verder draag ik een riem waarin mijn gsm zit, zo kan ik tussenin foto’s en filmpjes maken voor sociale media. En ik kan niet meer zonder mijn vermogensmeter van Stryd. Natuurlijk neem ik ook isotone drankjes, energy gel en recovery shakes van Etixx mee om gehydrateerd te blijven. Tot slot mogen mijn extra schoenen, regenkledij, looplichtje, gsm en mappen van Guinness World Records met getuigenverklaringen uiteraard niet ontbreken.
Wat is jouw hoogtepunt tot nu toe?
De eerste marathon, op 1 januari. Er waren zoveel mensen aanwezig om mij te steunen en mijn project kwam overal in het nieuws. Wat een succes, een vliegende start! Ondertussen heb ik al vier paar loopschoenen versleten én heb ik al een eerste mijlpaal achter de rug: mijn 17e marathon. Coach Stefaan Engels moest het lopen toen opgeven, omdat hij geblesseerd was. Hij ging verder met een handbike. Dat vond ik dus een spannende dag. Maar gelukkig voel ik me nog steeds fit, mede dankzij mijn geweldig sportmedisch team. Merci aan elk van hen! Nu op naar mijn 50e marathon. Ik kijk niet te ver vooruit. Kleine mijlpaaltjes stellen, dat is mijn geheim.